منظرپردازی خشک

بسیاری از مناطق آب قابل استفاده محدودی برای آبیاری در اختیار دارند. بنابراین انتخاب گیاهان سازگار با شرایط آب و هوای خشک و کم آب، یکی از راه‌های داشتن باغی زیبا اما با کمترین میزان مصرف آب می‌باشد.
اما همانطور که گفته شد بعضی افراد نیز به فکر منافع زیست‌محیطی هستند و استفاده از گیاهان بومی و استفاده کمتر از منابع کره زمین، به خصوص آب، را ترجیح می‌دهند. پس منظرپردازی خشک راهی موثر در جهت صرفه‌جویی در وقت و هزینه و منابع می‌باشد. و این منفعتی است که همه قدردان آن هستند.
موارد دیگری جز انتخاب گیاهان سازگار با شرایط آب و هوای خشک برای کاهش آب مصرفی وجود دارد. جایگزین کردن مزارعی که نیازمند آب بسیار هستند مثل چمن‌زارها، با مزارعی که شامل گیاهان کم نیاز هستند تا ۸۰% یا حتی بیشتر در مصرف آب صرفه‌جویی می‌کند.
روش دیگر استفاده بهینه از منابع در محوطه، درجه‌بندی و محوطه‌سازی خاک برای هدایت و استفاده از حداقل رطوبت موجود است. به طوری که مثلا بشود از آب باران برای آبیاری باغ‌ها استفاده کرد.

بسیاری بر این باور غلط هستند که این سبک از طراحی به آبیاری نیازی ندارد، اما در واقع گیاهان سازگار با خشکی هم به مقداری آب محتاج هستند.

در طول دو تابستان اول ، آبیاری کامل و منظم به گیاهان ریشه گیاه را عمیق و مستحکم می‌کند.

اکثرا ، محوطه و باغ را در گرم‌ترین اوقات سال هفته‌ای یکبار آبیاری می‌کنند. به همین دلیل منظر‌های حرفه‌ای ، سیستم آبیاری قطره‌ای را تقریبا برای همه طراحی‌های منظرپردازی خشک  در نظر می‌گیرند.

پس اگر به فکر کاهش مصرف آب های لوله‌کشی هستید باید آب باران را در مخازن زیر زمینی و منبع‌ها جمع کنید و از آن‌ها در آبیاری‌های جاری استفاده کنید.